Towarzystwo Nieustraszonych Soczewek: Olga Dohnalik

poniedziałek, 18 grudnia 2017

Olga Dohnalik - profil fotograficzny

Autoportret

Nazywam się Olga Dohnalik, jestem jak stragan z różnościami - niepoukładana z setką zainteresowań, ale fotografia była tą pierwszą fascynacją. Fotografią zaraził mnie mój dziadek, Tadeusz Dohnalik; to z nim jako dziecko siedziałam godzinami w ciemni urzeczona całym procesem. To właśnie dziadek pozwolił mi zrobić moje pierwsze zdjęcie swoją bezcenną Retiną Kodak. Później było już z górki: dostałam swój pierwszy aparat, Lomo, i się zaczęło. Zdjęcia robię od szóstego roku życia; fotografowałam wszystko co się da, więc w nieistniejącym już zakładzie fotograficznym na ulicy Grochowskiej w Warszawie zostawiłam całkiem spore kwoty.

Po Lomo miałam jeszcze dwa aparaty analogowe, by przejść do ery cyfrowej, do której wprowadził mnie Nikon Coolpix s600. Obecnie korzystam z trzech urządzeń: komórki (którą szczerze mówiąc robię najwięcej zdjęć), Nikona Coolpix p500, oraz analogowego klasycznego Canona AE-1 Program.

Jako, że jest to część poświęcona grupie fotograficznej, wypada wspomnieć jak do niej trafiłam, a był to wielokrotny przypadek, a może przeznaczenie? Na wiosnę przeprowadziłam się do Sulejówka i - tradycyjnie dla mnie badając teren - trafiłam na Wzorcownię. Gdy wybrałam się na swoją pierwszą kawę we Wzorcowni zobaczyłam plakat reklamujący spotkania o architekturze, które się, stety-niestety, nie odbyły, i ostatecznie trafiłam na spotkania z gwarantowaną frekwencją, czyli Rozmowy o fotografii przy kawie, chociaż lepiej moim zdaniem rozmawia się przy winie. I tak oto czwartek stał się moim ulubionym dniem tygodnia.