Bolesław Brzeziński - In Memoriam

Twórczość mojego Taty zasługuje na opasłą monografię, ale na razie mogę przynajmniej o nim przypomnieć tym skromnym wpisem. Bodźcem do powstania wpisu było też to, że sześć obrazów olejnych jego autorstwa zawisło na zasadzie bezpłatnego użyczenia w gabinecie mojego przyjaciela, profesora Macieja Duszczyka, Prorektora Uniwersytetu Warszawskiego ds. Naukowych. Taka obecność w tej szacownej przestrzeni publicznej bardzo by Tatę ucieszyła.

Bolesław Brzeziński (1924-1988)

Studiował w latach 1947-1953 na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, oraz historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (1948-1951). W okresie odwilży inicjator odnowy kulturalnej, współzałożyciel pisma 'Po prostu'. Wystawiał w galeriach tygodników: 'Po prostu' 1957, 'Nowa Kultura'-1959, 'Współczesność', 1961. W latach 1960-1965 publikował na łamach 'Współczesności', eseje z pogranicza literatury i teorii malarstwa. Malarz, historyk sztuki, publicysta kulturalny, ilustrator. Autor surrealizujących opowiadań i sztuki teatralnej. Związany ze środowiskiem Teatru na Tarczyńskiej Mirona Białoszewskiego. Jego związki twórcze zaliczają go do formacji Arsenału.

Ważniejsze wystawy
Salon „Po prostu”, Warszawa, 1957, Salon „Nowej Kultury”, Warszawa, 1959, Salon „Współczesności”, Warszawa, 1961, BWA, Wrocław, Łódź, Radom, 1961, Galeria ZPAP, 1968, 1973, Galeria „Na Pięknej”, Warszawa, 1971, 1976, 1981, Galeria DAP, Warszawa, 1984, gaga galeria, Warszawa, 2006.

 

W okresie debiutu nazwisko Bolesława Brzezińskiego (1924-1988) wymieniano jednym tchem z najlepiej zapowiadającymi się malarzami swojego pokolenia. Pierwsze pokazy artysty przypadające na okres Odwilży w salonie 'Po prostu' (1957), salonie 'Nowej Kultury' (1959), salonie 'Współczesności' (1961), licznie odwiedzano i szeroko komentowano. Artysta uwolniony od rygorów socrealizmu nie poddawał się manierze powierzchownego naśladowania sztuki zachodniej. Skoncentrowany na własnej wizji nie dołączył do dominujących trendów artystycznych abstrakcji. Odporny na plastyczne mody pozostawał wierny obranej drodze, choć zdumiona publiczność nie potrafiła zaakceptować obrazów wyprzedzających epokę.

 

Kierunek wytyczony przez Bolesława Brzezińskiego podjęła dopiero generacja artystów wchodzących na scenę w latach 80. Jego oryginalne i odkrywcze obrazy oglądane z perspektywy półwiecza zaskakują żywiołowością, śmiałością wizji, nowatorstwem tematu i budzą skojarzenia z dokonaniami czołowych przedstawicieli Neue Wilde czy włoskiej Transawangardy. Bezpretensjonalny twórca obrazów, akwarel, rzeźb, pozostaje jednym z najbardziej niedocenionych polskich malarzy ubiegłego wieku.